^Powrót na początek
  
Get Adobe Flash player

Logopedia

Celem wszystkich naszych działań  podjętych w przedszkolu był i jest wszechstronny rozwój Państwa dzieci.

Mowa odgrywa znaczącą rolę w życiu i funkcjonowaniu człowieka. To jeden z głównych sposobów porozumiewania się, wyrażania swoich spostrzeżeń, opinii, obaw, sądów i opisywania uczuć. Niestety, na skutek różnego rodzaju uszkodzeń neurologicznych, może dojść do jej zaburzenia. W diagnozie i terapii tego typu problemów pomogą specjaliści w naszym przedszkolu.

Prowadzimy diagnozę i terapią neurologopedyczną która kształtuje prawidłowy rozwój mowy, rozpoznaje defekty mechanizmu  mowy i dzięki szybkiej interwencji zapewniamy specjalistyczną opiekę. Diagnozę neurologopedyczną stawia się w oparciu o badania, które są dostosowane do występujących zaburzeń. Za ich pomocą ocenia się stopień i obszar problemu. Dla uzyskania pełnego obrazu przeprowadza się także wywiad z rodziną, a także analizuje się dokumentację medyczną.

Wielu rodziców uczestniczy w terapii logopedycznej. Dzięki tej aktywności rodzice wiedzą jak pracować z dzieckiem w domu a instruktaż, który zostaje rodzicom przekazany przynosi progres w rozwoju mowy. Dzięki specjalistycznej pracowni logopedycznej prowadzimy dla dzieci szereg zajęć kształtujących prawidłową mowę i doskonalących mowę już ukształtowaną w postaci ćwiczeń ortofonicznych, słuchowych, ćwiczenia artykulacji, dykcji, usprawniania narządów mowy, stymulowania rozwoju poznawczo-językowego, a w szczególności osiągamy zamierzone efekty pracy z dziećmi ze specjalnymi potrzebami, uwzględniając w terapii wszechstronne metody:

  1. Kształcenie i rozwijanie umiejętności odbioru i rozumienia nadawanych informacji:
  • rozumienie gestu, dotyku, mimiki, znaczenia wprowadzanych symboli,
  • słuchanie i adekwatne reagowanie na proste polecenia,
  • rozpoznawanie nazw czynności, przedmiotów w najbliższym otoczeniu,
  • słuchanie krótkich wierszy, rymowanek, opowiadań nadawanych przez terapeutę.
  1. Kształcenie umiejętności komunikowania się z wykorzystaniem alternatywnych sposobów komunikacji w przypadku uczniów nie posługujących się mową werbalną.
  2. Kształcenie i rozwijanie umiejętności przekazywania informacji drogą werbalną:
  • nauka naśladowania układu ust podczas artykulacji samogłosek,
  • naśladowanie artykulacji „widocznych” spółgłosek, łatwych pod względem wymowy, tworzenie prostych sylab, niosących określone znaczenie,
  • ćwiczenia ortofoniczne.
  1. Rozszerzanie biernego i czynnego słownictwa dzieci poprzez:
  • nazywanie przedmiotów w najbliższym otoczeniu i ich desygnatów na obrazkach,
  • nazywanie czynności i stanów w naturalnych sytuacjach życia codziennego,
  • tworzenie słownika na użytek dziecka, pomocnego w procesie komunikowania się,
  • wprowadzanie nowych słów z zakresu różnych kategorii,
  • formułowanie prostych zdań, pytań,
  • kształcenie umiejętności tworzenia krótkich i dłuższych wypowiedzi na podstawie przeżyć, obserwacji, ilustracji,
  • nauka prostych piosenek, rymowanek, wierszy.
  1. Ćwiczenia usprawniające narządy mowy:
  • masaż twarzy i narządów mowy (policzków, przełyku, warg i języka),
  • wspomagane ćwiczenia artykulacyjne,
  • nauka samodzielnego wykonywania ćwiczeń artykulacyjnych (usprawnianie warg, języka, żuchwy).
  1. Ćwiczenia oddechowe i głosowe:
  • nauka oddychania przez nos (wykształcenie nawyku zamykania ust, trening mięśnia okrężnego warg, kontrola ślinotoku),
  • wydłużanie fazy wydechu,
  • nauka oddychania torem brzuszno – przeponowym,
  • ćwiczenia fonacyjne.
  1. Wywoływanie i utrwalanie prawidłowej wymowy głosek:
  • w izolacji,
  • w sylabach,
  • w wyrazach (w nagłosie, w śródgłosie i wygłosie wyrazu, w grupach spółgłoskowych),
  • w wyrażeniach dwuwyrazowych,
  • w zdaniach.
  1. Nauka krótkich wierszyków, piosenek, opowiadanie ilustracji w celu utrwalania prawidłowej artykulacji głosek w mowie potocznej.
  1. Usprawnianie myślenia słowno – pojęciowego i przyczynowo – skutkowego.
  2. Doskonalenie wypowiedzi pod kątem stosowania poprawnych konstrukcji gramatycznych, fleksyjnych, wzbogacanie słownictwa o różne części mowy (przymiotniki, przysłówki, spójniki):
  • ćwiczenia w tworzeniu liczby mnogiej rzeczowników,
  • rozwijanie umiejętności wypowiadania się w czasie teraźniejszym, przyszłym i przeszłym,
  • stosowanie prawidłowej odmiany czasowników przez osoby.
  1. Ćwiczenia słuchu fonemowego, analizy i syntezy słuchowej, pamięci słuchowej:
  • różnicowanie głosek opozycyjnych (szumiące- ciszące-syczące, dźwięczne-bezdźwięczne, twarde-miękkie),
  • kształcenie reakcji słuchowej na określoną głoskę,
  • wdrażanie do autokontroli podczas mówienia.
  1. Usprawnianie funkcji związanych z kształtowaniem i rozwijaniem mowy (ćwiczenia koncentracji uwagi, spostrzegawczości, koordynacji ruchowo – słuchowej, orientacji w schemacie własnego ciała, usprawnianie małej motoryki i grafomotoryki).
  2. Terapia motoryki ręki, masaż dłoni jest niezbędny w procesie rozwoju komunikacji. Poniższe ćwiczenia można wykonywać bezpiecznie w domu.

Przykłady ćwiczeń graficznych

  • wypełnianie kolorem konturowych rysunków,
  • kopiowanie rysunków przez kalkę techniczną,
  • kreślenie różnorodnych form kolistych,
  • rysowanie szlaczków i wzorów z elementów liter.

Przykłady ćwiczeń rozluźniających napięcie mięśniowe rąk:

  • wypełnianie kolorem całej powierzchni papieru,
  • malowanie form kolistych i falistych,
  • malowanie dużych konturów rysunków.

Przykłady ćwiczeń usprawniających czynności chwytno – manipulacyjne:

  • ćwiczenia uczące zaciskania rąk w pięści,
  • zakręcanie słoików, otwieranie pojemników,
  • konstruowanie budowli z klocków,
  • przesypywanie ryżu, kaszy, wybranie z ziarenek kolorowych piłeczek, guzików, kamyczków z użyciem łyżki,
  • nakręcanie bączków.

Przykłady ćwiczeń usprawniających końce palców:

  • nawlekanie koralików,
  • stukanie czubkami palców,
  • wyrywanki i naklejanki,
  • malowanie palcem, pęczkiem waty, piórkiem,
  • ścieranie za pomocą wacika, płatka higienicznego,
  • lepienie z plasteliny, modeliny,
  • przewlekanie sznureczków na tekturkach z dziurkami.

Ustalamy odpowiedni rodzaj terapii w celu osiągnięcia zamierzonych efektów pracy, likwidując wszelkie zakłócenia i zaburzenia komunikacji językowej. Zawsze służymy pomocą w przezwyciężeniu problemów z mówieniem i rozumieniem.

Reasumując

Drodzy Rodzice, pamiętajcie: nigdy nie warto odkładać konsultacji logopedycznej na później. Nigdy nie mamy pewności czy to, co nam wydaje się małym opóźnieniem, nie jest symptomem jakiegoś poważniejszego problemu. W naszej pracy chodzi o świadome podejście do tematu. Bo przecież dla każdego z nas, najważniejsze jest zdrowie i prawidłowy rozwój naszych dzieci.  Nawet, jeśli okaże się, że Wasze obawy nie były słuszne, będziecie Wy Rodzice spokojni.

Kiedy rodzice powinni zasięgnąć pomocy logopedy?

DZIECKO:

  • nie reaguje na swoje imię,
  • nie wykazuje chęci do komunikowania się z otoczeniem,
  • nie nawiązuje kontaktu wzrokowego,
  • układa zabawki w jednym rzędzie,
  • nie naśladuje gestów, np. gestu „pa, pa”,
  • ma napady złości często nieadekwatne do sytuacji, w której się znajduje,
  • jest nieposłuszne w sklepie, autobusie, domu,
  • nie mówi lub rodzice dostrzegają regres mowy – pewne słowa pojawiły się a potem „zniknęły” z czynnego słownika dziecka
  • w wieku 12 miesięcy nie mówi prostych słów tj. mama, tata, papa, hau, mu. Powinno ich być 3 – 5. Maksymalnie do 15 miesięcy takie słowa powinny się pojawić.Bliżej drugich urodzin dziecko powinno nazywać dźwiękonaśladowczo i powtarzać proste słowa, uczyć się każdego dnia nowych. Powinno dostrzegać się znaczny przyrost liczby wyrazów. 
  • w wieku 2 lat nie łączy dwóch wyrazów w jedno proste zdanie tj. Mama oć – Mama choć, Tata da – Tata daj, itp.
  • w wieku 3 lat nie buduje zdań złożonych z 3, 4 elementów.
  • w wieku 3 lat i więcej mówi niewyraźnie, jest słabo rozumiany przez osoby z dalszego otoczenia,
  • nie mówi lub mówi mało, posługuje się „swoim” językiem, który jest lub nie jest zrozumiały dla jego najbliższych,
  • zatyka uszy na nagły dźwięk,
  • ma wygórowany odruch wymiotny,
  • spożywa tylko wybrane produkty,
  • nie wykazuje chęci do poznawania nowych dań, smaków i zapachów,
  • oddycha przez usta, które są ciągle otwarte,
  • śpi z otwartą buzią, może też chrapać,
  • nie radzi sobie z połykaniem śliny bądź pokarmów,
  • dopytuje się, nie rozumie poleceń,
  • zacina się, powtarza sylaby, wyrazy,
  • mówi niewyraźnie i konsekwentnie zamienia dane głoski na inne, nie wymawia niektórych głosek.

(opracowała Sylwia Kownacka- neurologopeda)

Copyright © 2013. ZACZAROWANY OGRÓD Rights Reserved.